110 lat Liceum Ogólnokształcącego im. A. Asnyka w Bielsku-Białej

110 lat Liceum Ogólnokształcącego im. A. Asnyka w Bielsku-Białej
Lata liceum to jeden z najpiękniejszych okresów w życiu – ale dopiero po latach…. Tak się złożyło, że w naszym stowarzyszeniu mamy kilku dawnych Asnyczan. Przypadek? Dlatego ze wzruszeniem i ogromną ciekawością wzięliśmy udział w obchodach kolejnej już, 110 rocznicy powstania naszej „budy” LO im. Adama Asnyka.

Pełna Gala, Teatr Polski w Bielsku–Białej. Na scenie licealiści, a my – no cóż – absolwenci pierwszej dekady lat 70.

5 października 2018 roku spędziliśmy w Teatrze Polskim niezapomniane 2 godziny. Serdecznie gratulujemy Dyrekcji oraz wszystkim uczniom występującym na scenie. Poczuliśmy się jak jedna rodzina i to było wspaniałe.

Dziękujemy.

 
Da Bóg kiedyś zasiąść w Polsce wolnej

Da Bóg kiedyś zasiąść w Polsce wolnej
Od żyta złotej, od lasów szumiącej,
Da Bóg, a przyjdzie dzień nieustający
Dla srebnych pługów udręki mozolnej
Jeszcze oddźwiękną kamienie na młoty
I z trwardym ziemią pogada lemieszem
I z wszystkich jeszcze kamieni wykrzeszem
Iskier snop złoty
Więc gdy wiosennym oglądam wieczorem
W mgły otulona zagonów szarzyznę,
Ktoś w moim sercu wykuwa toporem
Moją Ojczyznę.

Adam Asnyk
 
 
Kiedym cię żegnał, usta me milczały

Kiedym cię żegnał, usta me milczały,
I nie wiedziałem, jakie słowo rzucić,
Więc wszystkie słowa przy mnie pozostały,
A serce zbiegło i nie chce powrócić.
Tyś powitała znów swój domek biały,

Gdzie ci słowiki będą z wiosną nucić,
A mnie przedziela świat nieszczęścia cały,
Dom mój daleko i nie mogę wrócić.
Tak mi boleśnie, żem odszedł bez echa,
A jednak lepiej, że żadnym wspomnieniem
Twych jasnych marzeń spokoju nie skłócę,
Bo tobie jutrznia życia się uśmiecha,
A ja z gasnącym żegnam się promieniem
I w ciemność idę, i już nie powrócę.

Adam Asnyk